آنوریسم مغزی (به انگلیسی: Cerebral aneurysm) یک بیرون زدگی به صورت حباب در جدار شریان‌های مغزی است در حقیقت آنوریسم عروق مغزی ناشی از یک ضعف در جدار شریان‌های مغزی است که بتدریج به علت بالا بودن فشار در داخل عروق سبب برجستگی و ایجاد حباب می‌شود و چون جدار آن‌ها ضعیف تر از جدار طبیعی شریانها است ممکن است پاره شود و سبب خونریزی مغزی شود خونریزی می‌تواند در فضای ساب آراکنویید اتفاق افتد که خون همراه با CSF (مایع مغزی نخاعی) است یا در داخل خود نسج مغز ایجاد شود که خونریزی داخل مغزی (اینتراسربرال هماتوما) گویند.
علائم بیماری
علائم خونریزی ناشی از آنوریسم مغزی به صورت سردرد بسیار شدید و ناگهانی است و معمولاً بدون سابقه قبلی است و در بیمارانی که قبلاً سردردهای معمولی داشته‌اند این سردرد بسیار شدیدتر و متفاوت است. علائم دیگر شامل تغییر سطح هوشیاری و حتی کما- اختلالات حرکتی در دست و پا، استفراغ و تشنج می‌باشد.
اقدامات تشخیصی
اولین اقدام تشخیصی انجام سی تی اسکن مغزی است در موارد مشکوک بررسی مایع مغزی نخاعی (CSF) نیاز است و وقتی به ضایعه عروق مغزی شک کردیم اقدامات بعدی مثل سی تی اسکن، آنژیوگرافی ضروری است.
درمان
امروزه روش درمان در آنوریسم‌های مغزی به دو نوع تقسیم می‌شود.
روش اندوواسکولار (اینترونشن)
که در این روش از طریق عروق مغزی بدون عمل جراحی باز و بدون بازکردن جمجمه با استفاده از کاتتر و مواد مخصوص وارد شریان شده و آنوریسم را پیدا کرده و با تزریق مواد خاص یا بالون این ضایعه عروق را مسدود می‌کنند.
روش عمل جراحی باز
در این روش با عمل جراحی ضایعه عروق را پیدا کرده و با استفاده از کلیپس‌های مخصوص آنوریسم را می‌بندند. هر دو روش دارای فواید و عوارض‌های می‌باشد؛ لذا انتخاب هر روش بهتر است با نظر پزشک معالج باشد.
درمان آنوریسم‌های که بطور اتفاقی کشف می‌شوند
در صورتی که اندازه آنوریسم بیش از ۳ میلی‌متر باشد این آنوریسم باید درمان شود و بسته شود. در صورتی که اولین آنژیوگرافی در بیمار منفی بود بعد از آن باید سی تی آنژیوگرافی شود و اگر منفی بود دو هفته بعد آنژیوگرافی تکرار شود.
زمان جراحی
زمان جراحی در اولین فرصت می‌باشد و هر چه زودتر انجام شود فقط در مواردی که حال عمومی بیمار خوب نباشد و بیمار در حالت ساب کما یا کما است عمل جراحی تا به هوش آمدن بیمار باید به تعویق افتد.
