تراکستومی (نای‌بُری یا نای شکافی)

نای‌بُری یا نای شکافی که  تراکستومی نامیده می‌شود،

تراکستومی (نای‌بُری یا نای شکافی)

درواقع باز کردن یک‌راه هوایی در لوله تراشه است که به‌صورت یک حفره در زیر گلوی بیمار قابل‌مشاهده است.

تراکستومی معمولاً در بیشتر مواقع برای ایجاد راه تنفسی به‌غیراز مجرایی که انسان به‌طورمعمول از آن تنفس می‌کند (بینی و دهان) ایجاد می‌شود. دلیل دیگر برای نای بری می‌تواند به‌منظور یافتن و خارج کردن جسمی خارجی، نمونه‌برداری بافتی یا برداشتن یک ضایعه موضعی باشد.

در بیمارانی که تراکوستومی شده‌اند مکانیسم سرفه کردن برای فرد بسیار ضعیف است. این بیماران برای دفع ترشحات دستگاه تنفس دچار مشکل هستند و نیاز به ساکشن توسط دستگاه دارند.

ساکشن یک دستگاه مکنده است که با روش کاری مشابه با جاروبرقی عمل می‌کند و با ایجاد خلأ، ترشحات داخل ریه را که به دلیل وجود لولهٔ تراکستومی در نای بسیار بیشتر از حد معمول می‌شود، بیرون می‌کشد.

قبل از انجام ساکشن حتماً از دستگاه بخور و فیزیوتراپی قفسه سینه استفاده کنید. این کار باعث رقیق شدن و خارج شدن ترشحات از مسیر تنفس می‌شود و عمل ساکشن کردن به‌طور مؤثرتری صورت می‌پذیرد.

دستگاه تنفس بیمار بسیار حساس است، لذا حتماً نکات استریل را به‌دقت رعایت نمایید. هرگز قسمتی از دستگاه ساکشن را که می‌خواهید وارد نای کنید، با دست لمس نکنید و هیچ‌وقت فقط برای اینکه ترشحات بیمار زیاد است بیشتر از ۱۵ ثانیه سر ساکشن را درراه هوایی بیمار نگه ندارید. حداکثر می‌توان در هر نوبت تا ۳ بار بیمار را ساکشن کرد.

هرگز سر ساکشن را باحالت مکش وارد تراکوستومی نکنید.
هرگز سر ساکشن را بیش‌ازاندازه داخل لوله تراکئوستومی فشار ندهید.
بین هر بار ساکشن حداقل به مدت یک دقیقه به بیمار اکسیژن با درصد بالا بدهید.
سر ساکشن ها یک‌بارمصرف هستند، بعد از هر بار ساکشن کردن دور انداخته شوند.
ساکشن را ترجیحاً قبل از وعده غذایی، قبل از خواب و بعد از خواب انجام دهید. بعد از اتمام عملیات ساکشن سر لوله رابط را با یک گاز استریل بپوشانید.

برای جلوگیری از ایجاد عفونت در ریه هرروز سوند ساکشن را عوض کنید و حتماً هنگام ساکشن کردن سوند را در سرم شستشو، شستشو دهید.