از دیر باز درمان دارویی چه در مرحله حاد میگرن و چه در مرحله میگرن مزمن به عنوان درمان پیشگیری کننده مطرح بوده است.(درمان دارویی میگرن)
اکثر بیماران مبتلا به میگرن نیاز به درمان دارویی پیشگیری کننده ندارند و با توجه به عوارض جانبی داروها نیازی نیست هر روز از داروهای پیشگیری کننده میگرن استفاده کنند و فقط در مواقع بروز حمله میگرنی می توانند از داروهای مرحله حاد میگرن مثل انواع مسکن ساده و ترکیبی با کافئین و یا انواع تریپتانها و یا مشتقات ارگوتامین برای فروکش کردن حمله میگرن استفاده کنند.
عوارض جانبی تریپتانها وارگوتها شامل:
نوسانات فشار خون ناشی از تنگ کردن عروق مغز و اثر روی سیستم قلبی عروقی ، تپش قلب و سرگیجه استفاده آنها را در بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی و افراد با سن بالا محدود کرده است.
با توجه به اینکه استفاده بیش از حد از مسکنها و مشتقات تریپتان وارگوت خود می تواند سردردهای وابسته به مسکن یا ارگوتیسم ایجاد کند، در صورتیکه تعداد حمله میگرن بیش از 5 بار در ماه بوده و یا بیشتر از 2 بار در ماهحمله شدید که به مسکن و داروهای مرحله حاد پاسخ نمی دهد باشد،
پزشک متخصص باید درمانهای پیشگیری کننده را برای بیمار شروع کند تا سردرد بیمار به میگرن مزمن تبدیل نشود.