نگاه کلی به برونشکتازی
بیماری برونشکتازی می تواند روی یک قسمت ریه تاثیر بگذارد یا این که قسمت های زیادی از ریه را تحت تاثیر قرار دهد. آسیب اولیه ریوی که سبب برونشکتازی می شود معمولا در کودکی آغاز می شود. اما اغلب علائم آن تا ماه ها و حتی سال ها بعد از این که فرد دچار عفونت های مکرر ریه می شود، خود را نشان نمی دهند. در ایالات متحده آمریکا، عفونت های رایج در بین کودکان (مثل سیاه سرفه و سرخک) سبب بروز برونشکتازی می شوند.
انواع روش های دارویی و خانگی برای درمان سرفه های خلط آور اما این عفونت ها امروزه کمتر اتفاق می افتند و دلیل آن واکسیناسیون و مصرف آنتی بیوتیک است. امروزه برونشکتازی به علت اختلالات و بیماری هایی اتفاق می افتد که به دیواره راه های هوایی آسیب می زنند و مانع از پاکسازی خلط توسط راه های هوایی می شوند. مثال هایی از این اختلالات و بیماری ها شامل فیبروز سیستیک و دیس کینزی اولیه مژکها (PCD) هستند.
برونشکتازی ای که تنها روی یک قسمت از ریه تاثیر بگذارد معمولا توسط انسداد اتفاق می افتد و دلیل آن بیماری نیست. برونشکتازی می تواند ارثی یا اکتسابی باشد. برونشکتازی ارثی کودکان و اطفال را تحت تاثیر قرار می دهد که دلیل مشکلاتی است که برای شکل گیری ریه در جنین اتفاق می افتند. برونشکتازی اکتسابی به علت اختلالات، بیماری ها و سایر عوامل اتفاق می افتد.
این نوع برونشکتازی بیشتر روی بزرگسالان و افراد مسن تاثیر می گذارد. برونشکتازی اکتسابی رایج تر از نوع ارثی آن است. امروزه برونشکتازی هیچ درمانی ندارد. اما با مراقبت درست، بیشتر افرادی که دچار این اختلال هستند می توانند از زندگی خود لذت ببرند. تشخیص و درمان زود هنگام برونشکتازی اهمیت اساسی دارد. هر چه زودتر پزشک تان درمان برونشکتازی را شروع کند، شانس بیشتری برای پیشگیری از مشکلات ریوی خواهید داشت.
