سینوزیت مزمن
همان‌طور که از نامش پیداست، سینوزیت مزمن بیماری‌ای است که مدت زمان بیشتری برای بهبود طول می‌کشد. این زمان بیش از سه ماه است. علل آن متنوع‌تر و درمان نیز دشوارتر است.
علائم آن شباهت زیادی به نوع حاد دارد و عمده بیماران از گرفتگی بینی و عدم تنفس از راه مجاری بینی و نداشتن حس بویایی، درد، خستگی، کسالت، بی‌حوصلگی و جمع‌شدن ترشحات پشت حلق و بینی شکایت می‌کنند.
در سینوزیت مزمن سه عارضه مهم مشاهده می‌شود:
- بیمارانی که پولیپ ندارند
- بیمارانی که در حفره بینی پولیپی وجود دارد
- دسته آخر که در اثر حساسیت به مواد آلرژن مانند مواد شیمیایی، دود سیگار، آلاینده‌ها و مواد حشره‌کش، کپک و… دچار سینوزیت مزمن می‌شوند.
در بیمارانی که پولیپ ندارند و سینوزیت طول کشیده دارند ، عواملی مانند عفونت‌ها و مواد آلرژن موجب پیدایش بیماری می‌شود، اما در انواع پولیپ‌دار، پولیپ حتما باید توسط جراحی خارج شود.
درمان سینوزیت مزمن
در سینوزیت مزمن اغلب اوقات وجود یک عامل خارجی دیده می‌شود. پس باید این عامل خارجی برداشته شود. ابتدا برای بررسی از مجاری و حفره‌ها یک سی‌تی‌اسکن از سینوس درخواست می‌کنیم.
راه دیگر تشخیصی که بسیار هم دقیق است، آندوسکوپی از مجاری است که در آن توسط دوربین بافت مخاطی و حفره‌ها به دقت بررسی می‌شود.
این تصاویر اطلاعات خوبی به پزشک می‌دهد. در بیمارانی که دچار حساسیت به مواد آلرژن هستند، عامل ایجاد آلرژی باید حذف شود. اسپری بینی به شکل محدود و شست‌وشوی روزانه نیز کمک‌کننده است.
پرهیز غذایی و دارویی ، طبیعی است افراد مبتلا به این بیماری و آلرژی باید از مواد غذایی تحریک‌کننده و از خوردن داروهایی مانند آسپیرین پرهیز کنند.
کدام گروه از بیماران باید جراحی شوند؟
وجود پولیپ‌های مسدودکننده و انحراف تیغه بینی باید توسط جراحی ترمیم شود. تا وقتی این عوامل وجود دارد، درمان این بیماری از طریق دارو یا سایر درمان‌ها بی‌نتیجه است و حتی بعد از جراحی، بیماران مبتلا به این بیماری مزمن لازم است توصیه‌های پزشک را گوش دهند و حتی ممکن است مدتی طولانی به درمان دارویی نیاز داشته باشند.
