تاریخچه بیماری آنفولانزا
بیماری آنفولانزا نخستین بار در سال 1933 از راسوها تشخیص داده شد و این ویروس در سال 1918 و در قرن بیستم در بین افراد شیوع پیدا کرد که در همان آغاز موجب مرگ 40 میلیون نفر در یکسال شد . این بیماری با سرماخوردگی اشتباه گرفته می شود اما نسبت به آن، شدیدتر است.امروزه گونه های جدیدتر این ویروس مانند آنفلوآنزای پرندگان یا آنفلوآنزای خوکی نیز شیوع پیدا کرده اند.
علائم آنفولانزا
آنفولانزا می تواند خفیف تا شدید باشد و گاهی اوقات باعث مرگ فرد نیز بشود . آنفولانزا از سرماخوردگی به وجود می آید و معمولا ناگهانی اتفاق می افتد که با علائم زیر همراه می باشد :
- تب و لرز
- سرفه
- سوزش گلو
- آبریزش بینی یا بینی گرفته
- درد بدن یا عضلات
- سردرد
- خستگی
- اسهال
- استفراغ
تب برای تمام بیماران مبتلا به آنفولانزا اتفاق می افتد اما اسهال و استفراغ معمولا در کودکان بیشتر دیده می شود .
مشکلات و سختی های آنفولانزا
بیشتر افراد مبتلا به آنفولانزا در عرض چند روز و یا کمتر از دو هفته ریکاوری می شوند اما بعضی از افراد با طولانی شدن این بیماری مواجه می شوند که باعث تهدید زندگی افراد می شود. عفونت های سینوسی و گوش نمونه هایی از این سختی ها هستند که در نتیجه عفونت ویروسی آنفولانزا و یا باکتری به وجود می آید.
دیگر سختی های ممکن بعد از ابتلا به آنفولانزا می تواند شامل التهابات قلبی ، مغزی ، عضله ای ، بافت های بدن و نارسایی چند عضو از بدن باشد . عفونت ویروسی آنفولانزا می تواند پاسخ های التهابی شدید را در بدن ایجاد کند که منجر به مسمومیت عفونی می شود و زندگی فرد را تهدید می کند .
آنفولانزا همچنین می تواند مشکلات پزشکی دیگر را بدتر کند ، مثلا افراد مبتلا به آسم در صورت ابتلا به آنفولانزا با مشکلاتی مثل حملات آسمی و افراد مبتلا به بیماری های قلبی نیز در این شرایط با تشدید بیماری خود مواجه می شوند .
