بیماری ALS با بدن چه می کند ؟
بیماری ALS یک بیماری عصبی پیشرونده است که در طول زمان پیشرفت می‌کند و به‌طور تدریجی بیمار را از پا می‌اندازد. این بیماری باعث تخریب تدریجی سلول‌های عصبی ویژه‌ای می‌شود؛ همان سلول‌هایی که وظیفه کنترل حرکات و انقباض ماهیچه‌ها را به‌عهده دارند.
به مرور زمان که بیماری بیشتر پیشرفت می‌کند، بیمار رفته‌رفته توانایی کنترل ماهیچه‌هایش را از دست می‌دهد. به این معنا که دیگر کنترلی بر عضلات و ماهیچه‌های خود ندارد و ممکن است ناگهان دچار انقباض ماهیچه شده و بی‌حرکت بماند.
وقتی حرکت‌های ساده از بین می‌رود .
با پیشرفت بیشتر این بیماری می‌بینیم که بیمار دیگر نمی‌تواند حرکت کند یا دست و پای خود را تکان بدهد. در این مواقع بیمار حتما به حمایت‌های بستری و بیمارستانی نیاز دارد و نمی‌تواند به تنهایی امور روزمره خود را انجام دهد. این بیماری تا آنجا پیشرفت می‌کند که قدرت نشست و برخاست، جویدن و… حتی ساده‌ترین حرکات مثل تکلم و حتی تنفس ازبین می‌رود.
مغز همچنان فعال است .
نکته‌ای که درباره این بیماری وجود دارد این است که ALS فقط باعث تخریب سلول‌های مغزی مربوط به ماهیچه‌ها و تحرک می‌شود و به دیگر سلول‌های مغزی آسیبی نمی‌رسد. در این صورت، توانایی تفکر، حافظه، یادگیری، هوش و دیگر توانایی‌های ذهنی این افراد معمولا تحت‌تاثیر این بیماری قرار نمی‌گیرد.
آیا ALS مسری است؟
خوشبختانه بیماری ALS مسری نیست و نمی‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اگر فردی به این بیماری دچار باشد با دست دادن، روبوسی، غذا خوردن از ظرف واحد و… دیگر افراد را درگیر نمی‌کند.
وقتی نمی‌توان نفس کشید .
از بین رفتن قدرت تکلم و تنفس، در آخرین مراحل بیماری و زمانی است که پیشرفت بسیار زیادی کرده است. در این مواقع بیمار هیچ‌گونه حرکتی ندارد و برای تغذیه و تنفس نیازمند دستگاه‌های پزشکی است. این فرجام آخرین مرحله بیماری است و متاسفانه بسیاری از بیماران بر اثر خفگی یا تحلیل‌هایی که رخ می‌دهد، می‌میرند.
بیماری با علت ناشناخته
هنوز علت مشخصی برای این بیماری وجود ندارد و با اینکه تحقیقات زیادی انجام شده، هنوز علم در این زمینه کامل نیست و تحقیقات بسیار بیشتری لازم است. به تبع مشخص نبودن علت این بیماری، نمی‌توان گفت چه کسانی درمعرض این بیماری هستند و چه کسانی در امانند.
ممکن است هر کسی به این بیماری مبتلا شود. به تبع اینکه علل این بیماری ناشناخته است، مسلما راه پیشگیری کارآمدی هم برای آن وجود ندارد.
