آشنایی با روش های انجام تراکستومی ( نای شکافی )

روش های انجام تراکستومی

تراکستومی به دو روش قابل انجام می باشد ، تراکستومی باز کردن یک راه هوایی در لوله تراشه است که شما آنرا به صورت یک حفره در زیر گلو مشاهده می‌کنید.

تراکئوستومی بر حسب نیاز بیمار ممکن است :

الف) دائم

ب) موقت باشد.

جراحی تراکستومی

روش استاندارد جراحی تراکئوستومی در اتاق عمل همراه با بیهوشی عمومی  و با برش پوست و بافت زیر جلدی و رسیدن به تراشه و سپس بریدن رینگ تراشه و عبور لوله تراکئوستومی زیر دید مستقیم داخل تراشه انجام میگیرد.

این روش عوارض زود رسی از جمله انسداد لوله، لیک آف، جا به جایی لوله، خون ریزی و عوارض دیر رسی همچون فیستول تراکئوازوفاژیال وتراکئواینومینیت را به همراه دارد.

تراکئوستومی جراحی به علت شلوغی اتاق عمل عمدتا با تاخیر انجام می شود ولی در حین حال روش انجام آن آسان و درصد موفقیت آن بیشتر است.

PDT

در این روش به جای برش روی بافت های گردن، این بافت ها توسط ابزار خاصی از هم جدا شده بدون اینکه به بافت گردن آسیب وارد گردد.

همچنین لوله تراکئوستومی به جای عبور از محل برش غضروف ها از بین آنها عبور کرده و لوله بدون دید مستقیم داخل تراشه قرار داده می شود.

در این روش نیازی به اتاق عمل و بیهوشی عمومی نیست و در بالین بیمار قابل انجام می شود.

در این روش هزینه و زمان انتظار به طور چشمگیری کاش می یابد.

در این روش عوارض بیشتر است. عوارض این روش شامل پارگی کاف لوله تراشه، تراشه و مری، ورود به بافت  های اطراف، آمفیزم زیر جلدی، پنوموتوراکس، داخل شدن تصادفی وایر در داخل سوراخ مورفی لوله تراشه و آمبولی هوا می باشد.

لوله تراشه

لوله تراشه  کاتتریست که داخل نای قرار گرفته و به  هدف  ایجاد و حفظ راه هوایی مطمئن برای بیمار جهت سهولت تبادلات گازی مورد استفاده قرار میگیرد . در شرایط مختلف ، انواع مختلف این وسیله مورد استفاده قرار میگیرد .

از لوله تراشه برای تحویل اکسیژن با غلظت بالاتر از غلظتش  در هوا و همچنین برای تحویل سایر گازهایی چون هلیم، نیتریک اکسید، دی نیتروژن مونوکسید، زنون یا چند مورد  گازهای بیهوشی فرار هم چون  دسفلوران، ایزوفلوران و سووفلوران به بیمار حین بیهوشی استفاده می‌شود.

همچنین به واسطه لوله تراشه می‌توان داروهایی نظیر سالبوتامول، آتروپین، اپی‌نفرین، ایپراتروپیوم بروماید و لیدوکائین استفاده کرد.

تراکستومی