نارسایی تنفسی
نارسایی تنفسی شرایطی است که در آن اکسیژن کافی از ریه ها به خون منتقل نمی شود. همه اندام های بدن، مانند قلب و مغز، نیاز به خون غنی از اکسیژن دارند تا بتوانند به خوبی کار کنند. اگر ریه ها قادر به حذف دی اکسید کربن (گاز پسماند) از خون شما نباشند، ممکن است نارسایی تنفسی رخ دهد. دی اکسید کربن بیش از حد در خون می تواند به بدن شما آسیب برساند.
هر دوی این مشکلات، یعنی سطح پایین اکسیژن و سطح بالای دی اکسید کربن در خون می تواند در یک زمان رخ دهد.
بیماری ها و شرایطی که تنفس شما را تحت تاثیر قرار می دهند می توانند به نارسایی تنفسی منجر شوند. به عنوان مثال COPD (بیماری مزمن انسداد ریوی) و آسیب نخاعی از جمله این بیماری ها می باشند. COPD از ورود هوای کافی به راه های تنفسی جلوگیری می کند. آسیب نخاعی نیز می تواند به اعصابی که تنفس را کنترل می کنند آسیب برساند .
نارسایی تنفسی چیست؟
برای درک این بیماری ، باید ابتدا کارکرد ریه ها را بشناسید. هنگامی که شما نفس می کشید، هوا از طریق بینی و دهان وارد بدن می شود. سپس این هوا خود را به کیسه های هوایی درون ریه می رساند. این کیسه ها آلوئول نام دارند.
رگ های خونی کوچکی به نام مویرگ ها در دیواره های کیسه هوایی قرار دارند. وقتی هوا به آلوئول ها می رسد، اکسیژن موجود در آن از طریق دیواره ها خود را به داخل خونی که در مویرگ ها جریان دارد می رساند. در عین حال، دی اکسید کربن از مویرگ ها به سمت آلوئول حرکت می کند. این روند تبادل گاز نامیده می شود.
این بیماری می تواند حاد (کوتاه مدت) یا مزمن (ادامه دار) باشد. نارسایی حاد تنفسی قادر است به سرعت رشد کند و ممکن است نیاز به درمان اضطراری داشته باشد. اما به آرامی شروع می شود و به مدت طولانی ادامه دارد.
علائم و نشانه های نارسایی تنفسی ممکن است شامل ضعف تنفسی، تنفس سریع و گرسنگی هوا (مانند زمانی که نمی توانید اکسیژن کافی دریافت کنید) باشد. در موارد شدید علائم و نشانه ها ممکن است حاوی بنفش شدن رنگ پوست، لب ها و ناخن ها، گیجی و خواب آلودگی باشد.
یکی از اهداف اصلی درمان نارسایی تنفسی این است که اکسیژن را به ریه ها و سایر اعضای بدن منتقل کرده و دی اکسید کربن را از بدن خارج کنیم. هدف دیگر این است که علت اصلی بیماری را درمان کنیم.
این بیماری معمولا به مراقبت های ویژه نیاز دارد. اما نارسایی مزمن تنفسی را می توان در خانه درمان کرد.
