چه افرادی برای خطر وجود لخته ی خونی غربالگری می شوند؟
زنانیکه سابقه ی بروز لخته را داشته اند، از نظر فاکتورهای ژنتیکی که در ایجاد آمبولی ریه در بارداری تاثیر گذارند غربال می شوند از جمله:
– فشار خون بالا در دوران بارداری
– سابقه ی خانوادگی و فردی برای ترومبوز رگی عمیق یا آمبولی ریوی
– سقط های مکرر بخصوص در سه ماهه ی دوم
– تولد نوزاد مرده
– وضعیت شدید و تکراری تولد نوزادی با وزن کم (نوزادی که رشد خارج از رحمی داشته است)
– پره کلمپسی
بیشتر بخوانید : آمبولی ریه
عوامل زمینه ساز آمبولی در بارداری
هپارین اولین انتخاب برای پیشگیری و درمان امبولی ریه دربارداری است.
زنان باردار در معرض خطر بیشتری برای ترمبوز سیاهرگی و آمبولی ریه قرار دارند. سه عامل اصلی خطر ساز برای ایجاد لخته خون در بارداری می تواند انعقاد خون غیر طبیعی، کاهش جریان خون و آسیب رگ ها باشد. این عوامل در دوران بارداری بیشترین خطر را شامل می شوند که بیشتر بدلیل عوامل زیر می باشند:
– تغییرات سطح هورمون ها و ترکیبات خونی موثر در ایجاد لخته
– کاهش جریان خون در پاها بدلیل وزن ناشی از جنین بر رگ های بالایی
– صدمات ناشی از زایمان و جراحی رگ ها
– کم تحرکی بعد از سزارین و زایمان
زنان چاق که بالای ۳۵ سال سن دارند، خودشان و یا یکی از اعضای خانواده شان سابقه لخته شدن خون را داشته اند در معرض خطر بیشتری برای گسترش لخته خون که مسبب آمبولی ریوی است، قرار می گیرند. خطر لخته شدن خون بعد از زایمان بیشتر از دوران بارداری است چرا که معمولا این خطر تا چند هفته بعد از زایمان به حالت طبیعی بر می گردد.
زنانیکه فرزاندانشان با عمل سزارین به دنیا آمده اند، از نظر گسترش لخته ها بیشتر در خطرند.
درمان لخته خون در بارداری چگونه است؟
تثبیت علایم حیاتی در اولویت اول است. راه هوایی-تنفس-گردش خون باید بلافاصله مورد توجه قرار گیرند و ممکن است نیاز به بستری در بخش مراقبتهای ویژه باشد.
در امبولی ریوی (تهدیدکننده حیات) درمان ترومبولیتیک (از بین بردن لخته) مورد نیاز است. ممکن است درمان با داروهای ضد انعقاد هم شروع شود.
اسپیرین با دوز کم برای افرادی که خطر ترومبوز بالا دارندمورد استفاده قرار میگیرد. فرد بارداری که مشکل ترومبوز و آمبولی ریه دارد، باید در مورد اینکه کدام داروی ضد انعقاد برای دوران بارداری اش مناسب می باشد با پزشک قلب و عروق صحبت کند. ممکن است گزینه پیشنهادی هپارین باشد؛ زیرا ثابت شده است که این دارو تاثیری بر جنین نخواهد داشت.
برای درمان لخته خون پس از زایمان، پزشک احتمالا هپارین را با وارفارین برای چند هفته یا چند ماه جایگزین خواهد کرد.
معمولا در زایمان واژینال هایی که با استفاده از فورسپس باشد یا زایمان طول کشیده و یا بی حرکتی پس از زایمان ترومبوپروفیلاکسی مورد استفاده قرار می گیرد. در سزارین معمولا پروفیلاکسی داده نمی شود مگر علایم ترومبوامبولی دیده شود ولی استفاده از جوراب عامل موثری است
