بیماری مرگبار آمبولی ریه
آمبولی ریه بیماری مرگباری است که اگر پس از گذشت چند ساعت جان فرد را نگیرد، درمان آن ممکن خواهد بود و در صورت نداشتن بیماری جدی، فرد در عرض تنها چند هفته به سلامت طبیعی باز می‌گردد.
بیشتر آمبولی‌ها از لخته‌های خون تشکیل شده و از سیاهرگ‌های اندام‌های تحتانی و لگن نشات می‌گیرند؛ سیاهرگ‌ها، این لخته را به سمت بخش راست قلب منتقل کرده و از آنجا به ریه می‌فرستند؛ آمبولی‌ها همچنین می‌توانند از دیواره‌های قلب نشات گرفته باشند.
مسافرت طولانی مدت با وسایل نقلیه، بستری در بیمارستان به‌خصوص پس از عمل جراحی و یا شکستگی اندام تحتانی از عوامل خطرساز ابتلا به اختلال هستند؛ در این بین برخی از افراد به صورت ژنتیکی مستعد ابتلا به لخته‌های وریدی هستند و برخی دارو‌ها از قبیل دارو‌های ضدبارداری خوراکی با افزایش ابتلا به این عارضه همراه هستند.
تشکیل لخته وریدی اندام تحتانی با درد، تورم و گرمی اندام تحتانی مبتلا همراه است؛ معمولا عضلات پا سفت شده و پوست ملتهب به نظر می‌رسد؛ در صورت ایجاد این علایم فرد مبتلا باید از ایستادن بر روی پا پرهیز کند تا اندام درگیر شده بی حرکت حفظ شود.
بی‌تحرکی به مدت طولانی، سوختگی‌ها، د‌رمان‌های شیمیایی یا همان شیمی درمانی، نارسایی احتقانی قلب، سابقه لخته در ورید عمقی، شکستگی‌های استخوانی، حاملگی، ازد‌یاد چربی‌های خون، چاقی، سکته قلبی، مصرف قرص‌های ضدبارداری، سنین بالا از عوامل بروز آمبولی هستند.
عوامل تشدید کننده بیماری آمبولی ریه
سن بالای ۶۰ سال، هرگونه آسیب یا بیماری مستلزم استراحت طولانی در بستر، نشستن در یک وضعیت ثابت به مدت طولانی مثلاً در طی مسافرت با هواپیما، جراحی اخیر، نارسایی احتقانی قلب، اختلالات ریتم قلب، پلی‌سیتمی یا کم خونی همولیتیک، شکستگی استخوان، چاقی، استعمال دخانیات، بارداری، مصرف قرص‌های ضد بارداری به‌خصوص در خانم‌های سیگاری، از عوامل تشدید کننده آمبولی ریه هستند.
ورزش نقشی سازند‌ه در درمان بیماری‌های قلبی و آمبولی ریوی دارد از این رو سستی در ورزش و قطع آن احتمال بروز بیماری‌ها و بالعکس، اهتمام ورزید‌ن به ورزش و استمرار در آن، موجب ایجاد سلامتی در انسان خواهد شد.
آمبولی ریه چه نشانه هایی دارد؟
کوتاهی نفس ناگهانی، غش کردن یا حالت غش پیدا کردن، درد قفسه سینه، سرفه، تندی ضربان قلب، تب خفیف قبل از بروز علایم فوق از علائم شایع در آمبولی ریه است؛ این بیماری به طور ناگهانی ظاهر شده و با دردی شدید در یک طرف سینه منتشر می‌شود؛ بیمار سرفه‌های خشکی می‌کند و به سختی نفس می‌کشد، پوست کبود می‌شود، بیمار مضطرب است و احساس سنکوپ به او دست می‌دهد.
